DENGÊ KAL Û BAVÊN ME

Dengê Kal û Bavên Me, ji hêlekê ve jînenîgarîya kalikê Ahmedê Gogê, Ûsivê Xudo ye ku bi rêya vegotina kesê sêyem şêwazeke di tehm û çêja romaneke klasîk a ne kêmî romannivîskarên Rûsan dide xwendevanên xwe. Di hêla din de, di vê berhemê de, xwendevan der barê erdnîgarî û xwezaya Kurdên li Ermenistanê dijîn, der barê têkilîyên Kurdan ên navxweyî, girêdan û têkilîyên Kurdên Êzdî û Kurdên Misilman de ku êl û eşîrên wan tevlihev bûne, der barê peywendîya Kurdan û dewleta Rûsî de, der barê nivîskarên mîna Ereb Şemo de dibe xwedan gelek agahî û malûmatan. Her wiha Dengê Kal û Bavê Me, bi gotineke din bi cihêrengî, piralî û bi têrûtijîbûna vegotin qewam û bûyerên xwe tehmeke dûrûdirêj a texteke wêjeyî pêşkêşî xwendevanan dike.

“Çûyîn û hatina giregirên Kurdan a nav hev, wan çavnasî hev dike, wan nêzikî hev dike.Wiha li Stenbolê difikirin. Em gotî her tiştî bikin, wekî ew ji hev re nebin pişt. Wekî wisa nekin, êdî zora me bi wan de naçe. Gotî vê yekê ji niha de biki, hela hê tifaqa wan tune ye…”