ŞIVANÊ KURMANCA

Taybetmendîya romana Şivanê Kurmanca a Ereb Şemo, ne ku tenê yekem roman e ku bi Kurmancî hatiye nivîsîne. Di heman demê de ew roman rêwîtîyek e jî. Vebêjerê romanê Şemo, bi xwe ji ber trajedîya ku her tim li dar e, a koç û koçberîya ji ax bav û kalan, tevî malbata xwe ji Qersê koç dikin. Warekî din, li ser axa Kafkasan, li Ermenistanê ji xwe re dikin war.

Şivanê Kurmanca, xwendevên di vê rêwîtîya çetin û zor de dike hevrêyê guhertina jîyana Ereb Şemoyê vebêjer û serkarekterê romanê jî. Di hêla din de xwendevan bi vê rêwîtîyê re ji nêz ve awayê jîyana Kurdên Ermenistanê, kelepûra urf û adetan û her wiha girêdan û danûstandinên dîtir nas dike.

“Neteweya Kurd bi zimanê nivîskarê xwe Ereb Şemo qise dike.” (Maksîm Gorkî)                                                                                

“Şemo kurmancekî kesîb bû, ji êla Hesena (Hesinîya) bû. Diçû ber dewarê xelqê, li qeza Surmelîyê berê ew qeza tev welatê Rewanê bû. Wexta jina wî pêşin mir, ewî herdu kurê xwe Biro û Dewrêş hildan û ji qeza Surmelîyê derket…”