MORÎYÊN NENÊ

Morîyên Nenê, dewlemendbûn, cihêrengbûn an pir babetbûna kelepûra wêjeya neteweyan bi xwe re du xalên girîng ên jêneger tîne. Yek, avakirina paşxaneyeke birêkûpêk û tijî a folklora neteweyî û du bi awayekî erênî bandorkarîya asofirehbûna li ser textên wêjeyî ên ku paşê dê bên nivîsîn.

Xelîlê Çaçan (Mûradov), bi ked û emegê xwe yê di biwara dewlemendkirina kelepûra wêjeya neteweya Kurd de, eger gotin di cih de be ji çemekî boş diherike dewla ava xwe tijî dike. Qise, kurteçîrok, meselok ango zargotin, ev deqên di vê berhemê de heke bi çi navî werin navandin jî dê ji girîngî û nirxdarîya xwe tu tiştî kêm neke.

Deq û textên Xelîlê Çaçan stêrkên şewqdar û rewnaq in, di ezmanê kelepûra wêjeyî Kurdî de ku wê her timî bi serbilindî bibiriqin.

“Hela li welêt, di gundê Balûr de du gundên Kurdan hebûn. Navê yekî Memed bû, yê din Elîxan bû. Ew her du beg dijminêd hev bûn. Sal tine bû ku qelîleyên wan bi hev re şer nekirana, mêr ji hev nekuştana. Çi qasî axa û merivêd bi nav û deng diketine navbera wan, lê ew li hev nedihatin. Yekî ji yê din re danedixwar.”