KALB

ŞİİR

yanık kokusu tenindeki mercan köşk sonra

tutuşur kar yağınca ayaklarında ayaksızlığın için

kayaların altından çıkarıldın, gençliğin hatırı çekilir

parmakların kopmuş, ellerin yanık elliği

bedenin, nakkaşların bilmediği bu kaçıncı çekilir

çözülmüş ipliği toz içinde, gözlerin ürkek karaca

bu kaçıncı ihtarsız gecedir, ay tutuşmuş yolları kapan

kaçışır eline bir bidon mazot kapan

bir karton sigara dumanında ayazlı

yıldızları yanmamış onca yavruağzı

yok sanki starı mezopotamya'nın..