ROZA'SIZ ZAMANLAR

Ben Roza! Yalnızlıktan ve kederden kaçmaya çalışırken karşılaştım gerçekle. İzini sürdüm kendimin, yalpalayarak. Hayatımın bir parçacığını dolduran, tüm ömrüme yön verecek bu yolculuğun kıyısında yakaladım kendimi. Bulandırılmış zihnimin berraklaşması epey zamanımı aldı. Sahip olduğum düşünceler ile hakikatim arasında yılların derinleştirdiği uzunca bir yol vardı. Yaşamın tüm tasasını kenara iterek sonsuzluğa doğru yollara düşmek ama her adımda korkuların keskin kırbaçları altında ya da başın üzerinde Demokles'in Kılıcı misali bir ürküntüyle yaşamak; meşakkatli, sancısı bol bir yolculuktu. Çünkü gerçeklerden korkar insanlar veya korkutucu gerçekler yaratılır insan zihinlerinde...

Gerçek çıplaktır... Keskindir... Ve ıskalamaz!

İyice bilenmiş kılıç üstünde yürümeye benzer gerçekler. Yakar ateş gibi. Ulaşanı aşkıyla eritir, yarı yoldan döneni hayatından bezdirir; zordur, zahmetlidir, ona ulaşmak. Büyük çaba, emek, sabır ister. Gözün seğirmesini, ruhta med-cezir, titremeyi, ikircikliği affetmez. Çakar tokadı yüzünün ortasına. Bazen bir mürit gibi kendini adamayı, bazen güneş kadar net olmayı dayatır. Çünkü kendini aramak, kim olduğunu sorgulamak savaş arenasında tek başına çıkmak kadar zordur.

Soyut gerçeklerden değil, tasavvuftan değil; benden bir sır gibi saklanmış ve geriye sadece çürümüş kefeni kalmış kimlik yolculuğundan bahsediyorum

Kimliğiniz tarihinizdir!